Już po raz trzeci zaprosiliśmy do udziału w Programie Ambasadorów naszych Pacjentów, którzy zdecydowali się opowiedzieć o niedosłuchu i swojej drodze do lepszego słyszenia.
Przyjechali do Wrocławia z różnych zakątków Polski – mieliśmy gości m.in. z Płocka, Włocławka, a nawet z Suwałk i Lublina. Nie znali się wcześniej, ale mimo tego, że najstarszego i najmłodszego uczestnika dzieliło prawie 70 lat różnicy, to błyskawicznie obdarzyli się sympatią i poczuli jak w rodzinie.
Połączył ich niedosłuch. Połączył ich Audiofon.
Zobacz, jak przebiegało nasze spotkanie we Wrocławiu.
Elżbieta Górecka
„Wszystkim osobom, które mają problemy ze słuchem radzę, żeby nie zwlekały, tylko szły najszybciej do lekarza, a jak nie do lekarza, to do protetyka słuchu, żeby zbadać słuch. Nie warto czekać, aż zupełnie ogłuchną, bo ja też zdecydowałam się na to za późno. Być może gdybym wcześniej się tym zajęła, to bym trochę zahamowała ten proces, ale stało się i teraz już się tego nie odkręci”.
Mirosław Ciołak
„Aparaty słuchowe przydają mi się cały czas. Od chwili, gdy wstaję, dopóki nie pójdę spać, czyli od rana do wieczora, non-stop, zawsze. Wstaję, otwieram oczy, myję się, zakładam aparaty – a potem idę spać, wyjmuję je. A więc aparatów używam non-stop. (…) A temu, co je wymyślił, to bym dał Nagrodę Nobla, gdybym miał taką możliwość”.
Damian Brzeszcz
„Usłyszałem dźwięki, których kiedyś nie mogłem zaakceptować - wolałem ciszę, w której byłem wiele lat. Teraz, mimo iż migam i porozumiewam się pisząc w telefonie, nie wyobrażam sobie życia bez aparatu.”
Danuta Gąsiorowska
„Wtedy, kiedy zaczęłam słyszeć słabiej, to zaczęłam nosić aparat. W pracy były maszyny księgujące, a one były głośne. Jak weszłam na halę maszyn, to mi już było trudniej rozmawiać i to był właśnie między innymi powód, dla którego zaczęłam nosić aparat.”
Igor Stempurski
„Aparatu słuchowego używam codziennie, od dziecka. Pomaga mi, bym funkcjonował w życiu jak każdy człowiek na świecie. Mimo wady słuchu potrafię rozmawiać, słuchać, odróżniać dźwięki.”
Tadeusz Donocik
„Ja zawsze patrzyłem na ludzi przez pryzmat ich fachowości, predyspozycji do tego, co robią i ich wiedzy. Pani Elżbieta, moja protetyk słuchu bardzo mi się ze swoją wiedzą podobała - że potrafi zbadać słuch, potrafi powiedzieć, co i jak trzeba zrobić. (...) Powiem, że ona tak trochę „profesorsko” mi się kojarzyła - uprzejma niezwykle, ale bardzo poważna, z dystansem. (…) Była połączeniem profesjonalizmu i uprzejmości, która też zawsze jest mi bliska. Zresztą do dzisiaj ani razu się nie zawiodłem, a już pięć razy zmieniłem aparaty.”
Paulina Niewiarowska
„Na początku bałam się, jakie będą reakcje ludzi. Wiedziałam, że z moją przyjaciółką nie będzie problemu. Bardziej bałam się tych osób, z którymi miałam słabszy kontakt, co o mnie powiedzą. Ale nie było żadnych negatywnych reakcji, gdy komukolwiek mówiłam o aparatach. Wszyscy bardziej robili takie “wow” i byli w szoku, że to w ogóle tak wygląda."
Sebastian Lewandowski
„Często wstydziłem się, że po prostu nie słyszę. Wstydziłem się, że ktoś do mnie mówi, a ja trochę zgadywałem, co do mnie ta osoba powiedziała. No i jak się pomyliłem, to wychodziły różne nieporozumienia. Czułem się bardzo niepewnie i to jest chyba największa zmiana, jaką odczułem po założeniu aparatów.”
Lidia Jabłońska-Porzuczek
„Z pewnością bym powiedziała osobom, które zastanawiają się, czy w ogóle udać się do punktu i zbadać sobie słuch - jeśli mają wrażenie, że słabiej słyszą - od razu powinny to sprawdzić. Przecież można się bezpłatnie zbadać i upewnić, na jakim faktycznie poziomie jest słyszenie. I nie trzeba bać się tych badań, bo one nie są w żaden sposób inwazyjne, ani nieprzyjemne.”
Tadeusz Pogoda
„Nie mam żadnego powodu, by się wstydzić, że noszę aparaty, tak więc wszystkim mówię, że mam aparaty, a oni mówią „nawet nie widać“(…). Nikt się nie śmiał z tego, była tylko aprobata - jeśli Ci pomagają, to my się cieszymy.”
Anna Paź
"Życie jest tylko jedno i ono bardzo szybko ucieka. Szkoda tego czasu, bo z aparatami mamy zupełnie inną jakość życia, kiedy słyszymy w 100%, jak inni ludzie. Stajemy się znów otwarci, pewni siebie, realizujemy swoje plany, marzenia. A bez aparatów jest tak, jakbyśmy byli obok nich."
Ewa Szumańska
„W moich aparatach lubię to, że nie muszę wymieniać baterii, bo mam aparaty ładowalne - to jest wygoda. A ponadto jest wnuczek, a te baterie są tak małe, więc gdyby gdzieś mi upadła, a on by ją wziął, to byłoby nieszczęście. (…) Poza tym nie odczuwam, że mam aparaty. To dlatego, że są dobrze ustawione, nie ma tam żadnego syczenia ani żadnych szumów. I przede wszystkim wygoda, wygoda i normalne funkcjonowanie.”
Magdalena Zarzycka-Redwan
"Przed aparatami broniłam się, zamykałam się w dziupli, po prostu wyłączałam się. Zrezygnowałam nawet z chodzenia do teatru, bo gdy daleko siedziałam to bałam się, że nie będę słyszała tekstu. Z wielu rzeczy i przyjemności rezygnowałam ze względu na niedosłuch. Z kolei dzisiaj mam aparaty i wszystko słyszę, nawet śpiewające ptaki. To jest radość!"
